Το ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει ότι ήταν σταθερά υπέρ της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων. Άλλωστε ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου που από το 1994 προχώρησε στην αναγνώριση και στην καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Σε αυτό το πλαίσιο στις 18 Ιανουαρίου 2017, δυόμιση χρόνια πριν, είχα θέσει το ζήτημα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας την περίοδο 1913–1923 στην ευρωπαϊκή επιτροπή με γραπτή μου ερώτηση.
Δυστυχώς όμως για μία ακόμη φορά, κάποιοι χρησιμοποιούν εθνικά θέματα για προσωπική προβολή και διασπορά fake news.
Αναλόγως είχε χρησιμοποιηθεί και το σημαντικό ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων. Ενώ οι περισσότεροι Έλληνες ευρωβουλευτές συμμετείχαμε στη σχετική πρωτοβουλία υπό τον Μανώλη Γλέζο, μας κατηγόρησαν ότι καταψηφίσαμε το ζήτημα στην ολομέλεια του κοινοβουλίου, σε μία ψηφοφορία που δεν έγινε ποτέ. Ο Πάνος Καμμένος, έγραψε μάλιστα (15/2/2015) στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, ότι «ο Ανδρουλάκης μάλιστα χλεύασε την πρόταση γελώντας με Γερμανούς συναδέλφους του…». Αυτό δείχνει πρακτικές που φτάνουν στα όρια της παράνοιας, όταν ο τότε εν ενεργεία υπουργός Εθνικής Αμύνης περιγράφει τόσο γλαφυρά ένα περιστατικό βγαλμένο από τη φαντασία του! Σε μία άλλη περίπτωση, σχετικά με τον τραγικό θάνατο του Κωνσταντίνου Κατσίφα λειτούργησαν πάλι με επικοινωνιακούς όρους χωρίς κανένα σχέδιο. Έθεσαν το συγκεκριμένο θέμα στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ), χωρίς καμία προετοιμασία και προηγούμενη ενημέρωση. Το αποτέλεσμα ήταν το αίτημα να μη γίνει δεκτό με ψήφους 48 υπέρ και 202 κατά. Αντιθέτως για το ίδιο θέμα, με κοινή τροπολογία που κατέθεσα με συνάδελφο ευρωβουλευτή μόλις δύο εβδομάδες αργότερα, όταν ψηφιζόταν η έκθεση προόδου του ΕΚ για την Αλβανία, καταφέραμε να ενσωματώσουμε στο κείμενο με μεγάλη πλειοψηφία ειδική αναφορά που ζητά από την Αλβανική κυβέρνηση να ενημερώσει το ΕΚ για τις συνθήκες θανάτου του Κωνσταντίνου Κατσίφα, μέλους της Ελληνικής μειονότητας στη Βόρεια Ήπειρο.
Ως προς το ψήφισμα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, υπήρχε μία διακομματική πρωτοβουλία του Χρυσόγονου στην οποία συμμετείχαν η κυρία Σακοράφα με τον Χουντή από την ομάδα της αριστεράς, εγώ και η κυρία Καϊλή από την ομάδα των σοσιαλιστών και ο Κεφαλογιάννης από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Καταθέτοντας αυτό το συμφωνημένο απ΄ όλους μας ψήφισμα στη σοσιαλιστική ομάδα, επισήμανα τη σημασία του, καθώς μάλιστα τον Μάιο συμπληρώνονται 100 χρόνια από την έναρξη της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Τόνισα ταυτόχρονα ότι ανάλογες πρωτοβουλίες έχουν ληφθεί και από άλλες πολιτικές ομάδες. Δυστυχώς, παρά αυτή την κατάθεση και την υποστήριξη του αιτήματος σε όλα του τα στάδια, στο τέλος δεν εντάχθηκε προς συζήτηση. Εμείς σε καμία περίπτωση δε θα θέλαμε να ενταχθεί στην ολομέλεια εάν δεν είμασταν σίγουροι ότι θα υπερψηφιζόταν. Για αυτό ακολουθήσαμε και την συγκεκριμένη διαδικασία.
Στην τελευταία συνεδρίαση της ολομέλειας του ΕΚ, ο Μαριάς, χωρίς καμία ενημέρωση ή προσπάθεια συντονισμού των Ελλήνων ευρωβουλευτών, καθώς πρόκειται για εθνικό θέμα, παρουσίασε το δικό του ανάλογο αίτημα. Το αποτέλεσμα ήταν να απορριφθεί με ψήφους 79 υπέρ και 199 κατά. Οφείλω όμως να σας ενημερώσω για να μη δημιουργούνται εσφαλμένες αντιλήψεις για τη θέση του ΕΚ, ότι το 2006 έχει ψηφίσει για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Τότε βέβαια η συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων και των ποντιακών οργανώσεων είχε συμβάλει καθοριστικά στην επιτυχία της προσπάθειας. Η διασπορά fake news για το συγκεκριμένο θέμα αποδεικνύει ότι κάποιοι δεν σέβονται τους μάρτυρες και την ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού. Με τη δράση μου στο πλαίσιο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του ΕΚ, όπου πέτυχα να γίνουν αποδεκτά πολλά δίκαια αιτήματα που αφορούν τα εθνικά μας θέματα, πορεύτηκα με πνεύμα εθνικής συνεννόησης και υπευθυνότητα. Δε θα μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό και σε αυτό το ζήτημα.
