«Το τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Χρήστου Τσενεκίδη, φίλου και αυθεντικού πόντιου με τον οποίο έλπιζα κάποια στιγμή να το ηχογραφήσουμε» αναφέρει ο σαντέος λυράρης και δικηγόρος Θανάσης Στυλίδης και συνεχίζει «η μοίρα θέλησε να το πω μόνος. Ο φίλος μας έφυγε πρόωρα αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό».
Τέλος συμπληρώνει: «Η παρακαταθήκη του ωστόσο είναι τεράστια, “φάρος” παράδοσης φωτεινός για όλους τους κατοπινούς στα πνευματικά σκοτάδια που ζούμε. Ας είναι η ψυχή του αναπαυμένη εκεί στον ουράνιο Πόντο…. “όθεν φυτρώνε μάραντα και σκουτουλίζ´ το χώμαν”!!!»
