Χριστός γεννέθεν
Χριστός γεννέθεν, χαρά ‘ς σον κόσμον
χα, καλή ώρα, καλή σ’ ημέρα,
χα, καλόν παιδίν οψέ γεννέθεν.
Οψέ γεννέθεν κι ουρανοστάθεν,
τον εγέννεσεν η Πανα’ία,
τον ανέστεσεν Άη-Παρθένος.
Εκαβάλ’κεψεν χρυσόν πουλάρι
και εκατήβεν ‘ς σο σταυροδρόμι,
σταυροδρόμι και μυροδρόμι.
Έρπαξαν ατόν οι χιλ’ Εβραίοι,
χίλ’ Εβραίοι και μύρ’ Εβραίοι,
χίλ’ Εβραίοι και μύρ’ Εβραίοι.
Ας σ’ ακρέντικα κι ας σην καρδίαν
αίμαν έσταξεν, χολήν κι εφάνθεν,
ούμπαν έσταξεν και μύρος έτον,
μύρος έτον και μυρωδία.
Εμυρίστεν ατ’ ο κόσμον όλεν
για μυρίστ’ ατό και συ αφέντα,
συ αφέντα, καλέ μ’ αφέντα.
Έρθαν τη Χριστού τα παλικάρια
και θυμίζ’νε το νοικοκύρην,
νοικοκύρην και βασιλέαν.
Δέβα ‘ς σο ταρέζ’ κι έλα ‘ς σην πόρτα
δωσ’ μας ούβας και λεφτοκάρυα
κι αν ανοί’εις μας χαραν σην πόρτα ‘σ.
Καλά Χριστούγεννα και εις έτη πολλά!
