Εκδρομή-προσκύνημα στα μέρη που έζησε και μεγάλωσε ο Άγιος Παΐσιος πραγματοποίησε Σύλλογος Ποντίων Σταυρούπολης «Ακρίτες του Πόντου» το Σαββατοκύριακο 01 και 02 Νοεμβρίου 2025.

Τα μέλη και οι φίλοι του Συλλόγου, ξεκίνηαν από Θεσσαλονίκη νωρίς το πρωί του Σαββάτου. Πρώτος Σταθμός τα Ιωάννινα . Το πρόγραμμα ελεύθερο. Κάποιοι επισκέφτηκαν το νησάκι και κάποιοι άλλοι περιηγήθηκαν στην όμορφη πόλη της Ηπείρου. Επόμενος σταθμός η επιβλητική και πανέμορφη Κόνιτσα. Αφού επισκεφτήκανε το πατρικό σπίτι του Αγίου Παϊσίου καταλύσανε στο ξενοδοχείο που προς μεγάλη έκπληξη είχαν φιλοξενηθεί οι ηθοποιοί της πετυχημένης τηλεοπτικής σειράς για τη ζωή του Αγίου. Το βράδυ συνφάγανε όλοι μαζί στο ξενοδοχείο. Το τραπέζι περιλάμβανε φαγητά και εδέσματα της περιοχής. Η λύρα σύντροφός τους σε όλο το ταξίδι, δεν έλειπε από το τραπέζι μας. Χορός και τραγούδι!

Την άλλη μέρα το πρωί ξεκίνησε η ανάβαση στην Μονή Στομίου. Μικροί, μεγάλοι με τον δικό του ρυθμό ο καθένας ανέβηκε την δύσκολη διαδρομή για το ιστορικό μοναστήρι. Δέος και γαλήνη στη διαδρομή! 5 χιλιόμετρα να ανέβουν στο βουνό. Δύναμή τους η πίστη! Δεκάδες τα δύσκολα μονοπάτια μέσα στο βουνό που σε οδηγούσαν στην μονή. Νέοι, γέροι, μικρά παιδιά, γονείς με τα παιδιά στην αγκαλιά ανέβαιναν με χαμόγελο και με μια γλυκιά καλημέρα στο στόμα.
Η πανύψηλη γέφυρα της Κόνιτσας, οι καταρράκτες ο ποταμός Αώς τους συντρόφευε με το κροάρησμα του.
Και εκεί όπου η ανηφόρα φαίνεται ατελείωτη ξάφνου μπροστά τους το μοναστήρι, τόσο ψηλά που νόμιζες ότι θα αγγίξεις τον ουρανό! Η μικρή εκκλησίτσα …το κελί του αγίου…συγκίνηση …ο σταυρός στην άκρη του βράχου…τα λόγια του κυρίου Πέτρου —πνευματικού εργάτη της μονής— για τον Άγιο, για τα θαύματά του, την ιστορία του μοναστηριού… θα μείνει ανεξίτηλη η εικόνα δεκάδων προσκυνητών γύρω του να ρουφούν κάθε λέξη του… την αγάπη του να μοιραστεί κάθε στιγμή που έζησε με τον Άγιο! ***Σε μια από τις πιο εντυπωσιακές τοποθεσίες της χώρας μας, στη χαράδρα του ποταμού Αώου, ανάμεσα στις απότομες πλαγιές της Τύμφης (υψ. 2497 μ.) και της Τραπεζίτσας (υψ. 2024 μ.) βρίσκεται η Μονή της Παναγιάς Στομίου.

Η αρχική θέση του μοναστηριού, που ιδρύθηκε το 1442, βρίσκεται στις απέναντι πλαγιές της Τραπεζίτσας, όπου και διασώζεται η ονομασία «Παλιομονάστηρο». Στη σημερινή του θέση, σε μια υπερυψωμένη έξαρση των χαμηλότερων υψομέτρων των πλαγιών της Τύμφης, μεταφέρθηκε από τον ηγούμενο Κωνσταντίνο, το 1774. Από τη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της Μονής από το Γερμανικό στρατό το 1943, διασώθηκε μόνο ο ναός.
Η Μονή Στομίου αποτελεί σήμερα ενεργό ανδρικό μοναστήρι. Έχει 11 νεόκτιστα κελιά με βοηθητικούς χώρους κι ένα μικρό καθολικό σταυροειδούς τύπου με τρούλο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το τέμπλο με αρκετές βυζαντινές εικόνες και τα λείψανα πολλών αγίων, που μεταφέρθηκαν στη μονή από το Παλαιομονάστηρο.

Το κατέβασμα από τη Μονή είχε άλλη δυσκολία αλλά τα κατάφεραν. Στη συνέχεια επισκέφθηκαν τη Μονή της Μολυβδοσκέπαστης. Είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν τον εσπερινό ενώ καλόγερος της Μονής, μίλησε για την ιστορία του Μοναστηριού. Ύμνοι των λιγοστών μοναχών γέμισαν τον μικρό χώρο της Μονής … οδηγοί στη σύνδεση με το Θείο!
Η Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης είναι βυζαντινό μοναστήρι, που βρίσκεται δίπλα στα ελληνοαλβανικά σύνορα, 20χιλ. από την Κόνιτσα. Το προσωνύμιο της (Μολυβδοσκέπαστη) οφείλεται στο γεγονός ότι η στέγη του καθολικού της ήταν σκεπασμένη με φύλλα μολύβδου. Είναι ανδρικό μοναστήρι και εορτάζει το Δεκαπενταύγουστο. Η μονή είναι χτισμένη κοντά στο σημείο όπου ενώνεται ο ποταμός Αώος με τον Σαραντάπορο, 400 μ. από την ελληνοαλβανική μεθόριο.

Η αγία εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι πολυπρόσωπη. Δύο όμως πρόσωπα ξεχωρίζουν στην όλη παράσταση: Ο Χριστός και η Παναγία. Ο Χριστός μας με το ηγεμονικό Του παράστημα που κρατεί την ψυχή της Παναγίας Μητέρας Του, βρέφος φασκιωμένο, και το λιπόσαρκο σκήνωμα της Παναγίας. Κάτω από την εικόνα φυλάσσονται λείψανα του Αγίου Αρσενίου.
Επιστροφή αργά το βράδυ της Κυριακής με μόνο ενθύμιο στην ψυχή τους την ευλογία του Αγίου.
+ Τῶν Φαράσων τὸν γόνον, καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα, καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων, μιμητὴν καὶ ἰσότιμον, Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί, τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν, ὡς φυλάσσοντα ἐκ πάντων τῶν λυπηρῶν, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.