Σε μια σπουδαία εκδήλωση υπό την αιγίδα του Πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κου. Νίκου Χριστοδουλίδη στην Κύπρο, συμμετείχε η Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης, την Κυριακή 18 και την Δευτέρα 19 Μαΐου 2025, με τη Λέσχη Ποντίων Νομού Καβάλας, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ποντίων Αμμοχώστου και το χορευτικό τμήμα από το «Περιβόλι του Αγίου Λαζάρου».
Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Γεωργίου, Παραλίμνι, Κύπρος
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης απευθύνει χαιρετισμό και καταθέτει στεφάνι στην επετειακή εκδήλωση μνήμης γι
Μια μοναδική εμπειρία για όλους τους χορευτές και ένα ταξίδι αξέχαστο, οι οποίοι έδωσαν μια καταπληκτική παράσταση μπροστά στον κόσμο του Παραλιμνίου και υπό το βλέμμα της Παναγίας Σουμελά.
Η Ένωση ευχαριστεί θερμά:
- Τον Δήμο Παραλιμνίου-Δερυνείας και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ποντίων Αμμοχώστου «Τεμέτερον», για την υπέροχη φιλοξενία.
- Τους χορηγούς της για την πολύτιμη βοήθειά τους για την εκπλήρωση αυτού του ταξιδιού και φυσικά την Δημοτική Αρχή της πόλης και τον Δήμαρχο Ιωάννη Κωνσταντάτο.
- Νίκος Κυθρεώτης, Διευθυντής Ανάπτυξης Πανεπιστημίου Λευκωσίας
- Λάζαρος Τογρίδης, Αντιπρόεδρος Συλλόγου και Αντιδήμαρχος πρασίνου Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης
- Τεμέτερον – Σύλλογος Ποντίων Αμμοχώστου
- Σωματείο Δράσης «Νίκος Καπετανίδης»
- Ινστιτούτο Ελληνικού πολιτισμού Κύπρου
- Το Περιβόλι του Αγίου Λαζάρου
- Τον Αλέξη Παρχαρίδη
ΠτΔ Κύπρου: «Τα αισθήματα είναι έντονα και ανάμεικτα.»
«Τα αισθήματα είναι έντονα και ανάμεικτα. Οι Έλληνες του Πόντου με μια μακραίωνη παρουσία σχεδόν τριών χιλιάδων χρόνων στα χώματα του Πόντου, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να αναζητήσουν νέους προορισμούς, είτε βόρεια, προς χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, είτε προς τη μητέρα Ελλάδα. Μαζί τους κουβάλησαν την αδούλωτη και περήφανη ελληνική ψυχή τους, μετέφεραν την εργατικότητα, την ευφυΐα, την εντιμότητα και τον πολιτισμό τους.
Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Γεωργίου, Παραλίμνι, Κύπρος
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης απευθύνει χαιρετισμό και καταθέτει στεφάνι στην επετειακή εκδήλωση μνήμης γι
Και παρά τις κακουχίες, τις αλλεπάλληλες μετοικήσεις, τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες επιβίωσης και εθνικές περιπέτειες, κατάφεραν μετά από 100 και πλέον χρόνια να διατηρούν άσβεστη τη μνήμη και ανεξίτηλη τη σφραγίδα της καταγωγής τους. Όπου κι αν βρέθηκαν, όπου κι αν κατέληξαν, ζουν με αξιοπρέπεια και περηφάνια.»
