ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ.gr | Μεγάλη Παρασκευή: Η ημέρα του απόλυτου πένθους της Χριστιανοσύνης
Μεγάλη Παρασκευή: Η ημέρα του απόλυτου πένθους της Χριστιανοσύνης
(Φωτ.: Βασίλης Καρυοφυλλίδης)
14 Απρ
0
Σχόλια

Μεγάλη Παρασκευή: Η ημέρα του απόλυτου πένθους της Χριστιανοσύνης

Φυλακίστηκε, μαρτύρησε, εξευτελίστηκε και πέθανε για να σώσει το ποίμνιό του. Ο Ιησούς Χριστός, ο υιός του Θεού, ήρθε στη γη για την σωτηρία μας. Ήρθε στη γη για να μας διδάξει την αγάπη και την καλοσύνη. Όμως δεν εισακούστηκε από όλους. Και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα βασανιστήριά Του. Τον εξευτελισμό Tου. Τη σταύρωσή Tου.

Ο Ιησούς συνελήφθη έπειτα από την προδοσία του Ιούδα. Δικάστηκε σε μια δίκη όπου η απόφαση είχε ήδη παρθεί πριν από τη σύλληψή του. Ο Θεάνθρωπος κουβάλησε το σταυρό Tου, κουβαλώντας ταυτόχρονα και τις αμαρτίες του κόσμου. Σταυρώθηκε και πέθανε ζητώντας από τον Κύριο, λίγο πριν παραδώσει το πνεύμα Του, να συγχωρέσει αυτούς που τον βασάνισαν και τον σκότωσαν.

Την Μεγάλη Παρασκευή, λοιπόν, η Εκκλησία μας πενθεί το θάνατο του Ιησού Χριστού και υμνεί τα Πάθη του. Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα, τονίζοντας ακόμη περισσότερο τη θλίψη της ημέρας. Οι πιστοί προσέρχονται στην εκκλησία προκειμένου να παρακολουθήσουν την αποκαθήλωση του Κυρίου, η οποία γίνεται το μεσημέρι της Μ. Παρασκευής και την τοποθέτηση του σώματος του Ιησού στον Επιτάφιο.

«Η ζωή εν τάφω, κατετέθης, Χριστέ, και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην», έτσι ξεκινούν τα εγκώμια, τα οποία ψάλλονται τη Μεγάλη Παρασκευή το απόγευμα, πριν από την περιφορά του Επιταφίου. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην συγκινείται ακούγοντας τα εγκώμια. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην συγκινείται ακούγοντας «Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, πού έδυ σου τό κάλλος;» ή «Ω φως των οφθαλμών μου, γλυκύτατόν μου τέκνον, πως τάφω νυν καλύπτη;». Τα εγκώμια εκφράζουν τον πόνο για τα πάθη και το θάνατο του Ιησού. Τον πόνο που αισθάνεται μια μάνα, σε αυτή την περίπτωση η Παναγία, για το θάνατο του παιδιού της. Τον πόνο κάθε ανθρώπου… Με την ολοκλήρωση των εγκωμίων, ξενικά η περιφορά του Επιταφίου. Οι πιστοί ακολουθούν σιωπηλοί, κρατώντας από ένα αναμμένο κερί. Η ατμόσφαιρα είναι κατανυκτική. Οι καμπάνες εξακολουθούν να χτυπούν πένθιμα, τονίζοντας ακόμη περισσότερο την ήδη φορτισμένη ατμόσφαιρα.

Μετά την ολοκλήρωση της περιφοράς του Επιταφίου, αυτό που πλέον αναμένεται είναι η ελπίδα, με άλλα λόγια η Ανάσταση του Κυρίου.

ΣΧΟΛΙΑ
Συνεχίζοντας σε αυτό τον ιστότοπο αποδέχεστε την χρήση των cookies στη συσκευή σας όπως περιγράφεται στην πολιτική cookies.